Szlachetna Paczka - podsumowanie

Składamy serdeczne podziękowania dla wszystkich tych, którzy włączyli się w przygotowanie pomocy dla pani Magdy i jej męża Marcina w ramach ogólnopolskiej akcji Szlachetna Paczka. Wspólnymi siłami przygotowaliśmy piękne paczki, które sprawiły rodzinie wiele radości i na jakiś czas pozwolą nieco odciążyć ich skromny budżet domowy. Jesteśmy bardzo wdzięczni za Wasze otwarte serca oraz chęć niesienia pomocy innym. Dziękujemy uczniom, nauczycielom, rodzicom, pracownikom szkoły oraz członkom OSP Ptaszkowa. Poniżej zamieszczamy relację z wręczenia paczek, którą otrzymaliśmy od wolontariuszki opiekującej się rodziną.

Relacja ze spotkania z Rodziną przy wręczeniu paczki

Dotarcie do rodziny z paczką to była wyprawa. Najpierw telefon i pytanie, czy dojedziemy, bo nam trochę mróz chwycił, posypało, więc wiedzieliśmy, że może być ciężko dotrzeć. Pani Magda mówi, że nie dojedziemy. Prosi, byśmy zadzwonili, jak wyjedziemy z magazynu, to oni wyjdą po nas i pomogą przynieść paczkę. Nie zadzwoniliśmy, bo na magazynie była dzielna grupa Strażaków – ochotników, którzy aż rwali się do roboty, a i sprzęt mieli odpowiedni. Kład, przyczepka oraz bus strażacki zapakowaliśmy i wyruszyliśmy w drogę do rodziny. Czekało nas jeszcze małe przepakowanie na drodze, bo trzeba było busa strażackiego zostawić i załadować wszystkie paczki na przyczepkę, a potem za kładem zapiąć, aby wszystko dotarło do rodziny. Gdy już przepakowanie się powiodło, dostałam kask i można było ruszać pod górę, żeby dojechać do rodziny. Kład mknął po zaśnieżonej i skrzypiącej drodze, góra się nam poddawała bez sprzeciwu. Kilka minut i zajechaliśmy pod same drzwi. Na dźwięk podjeżdżającego pojazdu wyszedł Pan Marcin i przywitał się z nami. Widząc paczki, zapytał z uśmiechem na twarzy: "To która nasza?" My odpowiadamy, że wszystkie. Na twarzy Pana Marcina widać było zdziwienie: "Ale mówiła Pani, że przyjedzie z paczką, a nie paczkami". Przyjechaliśmy z paczką składającą się z 20 paczek – i to wszystko dla Państwa. "Gdzie to mamy wypakować?" – zapytaliśmy, wtedy jakby trochę oprzytomniał, pierwszy szok minął i otworzył nam szeroko drzwi do sieni, a potem do kuchni. Wnosiliśmy paczki, a obok pieca stała Pani Magda równie zadziwiona jak wcześniej mąż. "Ale jak to tak, Pani mówiła, że będzie paczka, a nie tyle. Ile to pieniędzy ktoś musiał wydać?" Kiedy już ustaliliśmy, że wszystkie paczki trafiły pod dobry adres, zaczęło się rozpakowywanie. Pierwsze, co zauważyli, to papier – idealny, bo na rozpałkę, szary, gruby, a nie kolorowy – taki można palić. Nóż poszedł w ruch i coraz to nowe skarby odkrywali: mikser, maszynka do mięsa, kurtka, rajstopy kompresyjne, do tego żywność, środki czystości, farba do malowania. Ogrom pomocy przytłoczył trochę rodzinę. Dziękowali, kilkakrotnie jeszcze upewniali się, czy to na pewno prawda. Radości było wiele. Zrobiliśmy wielki bałagan w kuchni i zostawiliśmy rodzinę, świadomi tego, że czeka nas droga powrotna i jeszcze inne paczki do rozwiezienia.

Słowo od Wolontariusza:

Pani Agnieszko i cała społeczności Szkoły Podstawowej w Ptaszkowej - jesteście niesamowici. Paczki były piękne, widać w nich serce, które włożyliście w ich przygotowanie.

A szok i radość rodziny - bezcenne. Miło jest patrzeć jak rodzina rozpakowuje paczki, jak odkrywa w nich rzeczy niczym skarby. Święta to czas wyjątkowy dla każdego, wtedy dobro dzieli się wszędzie i na wszystkich. Dziękuję Wam za to dobro, które kładem z przyczepką strażacy pomogli mi zawieź do rodziny. U nich święta już się rozpoczęły, bo ta radość będzie im towarzyszyć jeszcze przez długo. Gdy będziecie rozpakowywać w swoich domach paczki w wigilijny wieczór, przypomnijcie sobie radość rodziny, którą obdarowaliście, bo miło jest dostawać prezenty, ale jeszcze genialniej jest nimi obdarowywać innych. Niech to dobro, które puściliście w świat, wróci do Was ze zwielokrotnioną siłą.

Dziękuję pięknie i pozdrawiam serdecznie.

Anna Szczecina - wolontariuszka